تجدید آرایش بهینه شبکه های توزیع به منظور کاهش تلفات و افزایش قابلیت اطمینان با استفاده از الگوریتم خفاش

بازآرایی یکی از ساده ترین و کم هزینه ترین روش هایی است که به وسیله آن می توان بدون افزودن تجهیزات اضافی در شبکه، اهدافی مانند خودترمیمی، افزایش قابلیت اطمینان، کاهش تلفات و... را اجرایی کرد. با توجه به گسترش شبکه های توزیع، پیچیده تر شدن ارتباطات و افزایش پارامترها، و نیز با توجه به اینکه مدلسازی مسئله بازآرایی به وسیله معادلات ریاضی امری ناممکن است، استفاده از تکنیک های هوشمند در انجام بازآرایی اجتناب ناپذیر است. از سوی دیگر، تحلیل قطع یا وصل بودن هر سوئیچ می بایست بدون خطا بوده و متناسب با محدودیت های شبکه، همچون جریان قابل تحمل هر شاخه، ولتاژ مجاز شین ها و توان عبوری از خطوط انجام شود. با توجه به این نیاز است در بین الگوریتم های هوشمند، از الگوریتمی استفاده شود که از نظر فاکتورهای مختلف از قبیل دقت، سرعت همگرایی بتواند عملکردی بهینه داشته باشد. در این مطالعه، عملکرد الگوریتم های باینری خفاش، سنجاقک، ژنتیک، بهینه سازی ازدحام ذرات و فاخته در شبکه های توزیع شعاعی استاندارد ۱۶ و ۳۳ شینه و با هدف بازآرایی شبکه برای رسیدن به توپولوژی ای با کمترین تلفات و بیشترین قابلیت اطمینان با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج حاصل برای این مسئله نشان می دهد که عملکرد الگوریتم باینری خفاش از نظر سرعت همگرایی نسبت به سایر الگوریتم ها مندرج در این مقاله بهتر است.

کلیدواژه ها:

الگوریتم های هوشمند ، بازآرایی شبکه توزیع ، قابلیت اطمینان