ارائه راهکارهای نظام فضایی مبتنی بر گونه شناسی معماری خانه های سنتی ( نمونه موردی شهرهای مشهد و یزد دوره های قاجار و پهلوی)

خانه اولین و مهمترین فضایی است که در آن فرد احساس تعلق به مکانی را تجربه می کند.خانه امن تعامل روح و بدن انسان است. زندگی در همه ابعاد خود در خانه شکوفا می شود، زمانی که امکان تجربیات مختلف برای حضور انسان در فضا وجود دارد. در خانه، فضاهایی با کیفیت های مختلف مورد نیاز است تا به انسان این امکان را بدهد که انواع فضا مانند حریم خصوصی، عمومی، خصوصی، عمومی، تاریک، روشن، باز، بسته، صمیمی، باشکوه و... را در انواع مختلف احساس کند. فضاهای خانه و ترکیبات ناشی از آن را درک کنید. بنابراین، علاوه بر نیازهای مادی، نیازهای معنوی انسانها در خانه تامین می شود. مشهد و یزد شهرهایی با تاریخچه ی غنی و محلات تاریخی روزگاری بسیاری از خانه های ارزشمند را در خود جای داده بودند و همچنان بیشتر این محلات در یزد پا برجا هستند. خانواده در فرهنگ انسانی اولین و اصلی ترین نهاد اجتماعی است که برای کارکرد بهینه نیازمند آرامش می باشد. تنظیم رابطه انسان، طبیعت و معماری از اصلی ترین عوامل تعیین کننده در دستیابی به آرامش می باشد. تنظیم رابطه مذکور نیازمند تبیین یک نظام فضایی مطلوب و استاندارد می باشد. مهمترین عناصر سازنده بافت تاریخی، خانه های آن است. بنابراین مسئله مهمی که می توان در این تحقیق به آن اشاره کرد، گردآوری اطلاعات معماری گذشته جهت حفظ و به کارگیری در معماری کنونی می باشد. پژوهش حاضر قصد دارد با بررسی نظام فضایی خانه های سنتی مشهد و یزد به الگویی بهینه و استاندارد رسیده تا در طراحی خانه های معاصر موثر باشد.