بررسی کارایی مسیریابی بر مبنای کیفیت سرویس

مطالعات اخیر نشان می دهند که مسیریابی بر مبنای کیفیت سرویس ۲ می تواند کارایی شبکه را در مقایسه با مسیریابی که به نیازمندی های QoS ترافیک حساس نیست، بهبود دهد. بااین حال، هنوز نگرانی های زیادی در مورد افزایش هزینه مسیریابی QoS هم ازلحاظ پیچیدگی محاسباتی و هم ازلحاظ افزایش سربار پروتکل مسیریابی وجود دارد. اهداف اصلی این پژوهش، مطالعه و بررسی این دو مولفه و همچنین پیشنهاد راه حل هایی برای دستیابی به عملکرد خوب مسیریابی با کاهش هزینه پردازش است. ابتدا پارامترهایی شناسایی شده است که سربار ترافیک پروتکل را تعیین می کنند؛ ۱ - خط مشی های به روزرسانی ۲ - حساسیت این سیاست ها و ۳ - کنترل تایمر که میزان به روزرسانی ها را محدود کند. با استفاده از شبیه سازی، اهمیت نسبی این عوامل و بررسی رابطه بین کارایی مسیریابی و مقدار به روزرسانی ترافیک موردبررسی قرارگرفته است. علاوه بر این، برخی از گزینه های طراحی را برای کاهش هزینه پردازش الگوریتم های مسیریابی QoS و بررسی تاثیر آنها بر کارایی مسیریابی بررسی شده است. بر اساس نتایج این مطالعات، مسیریابی اولیه QoS توسعه داده شده است که می تواند به بهبود کارایی مسیریابی با نرخ های به روزرسانی محدود دست یابد. این پژوهش به تاثیر تعدادی از عوامل ثانویه؛ نظیر توپولوژی، کنترل پذیرش سطح بالا و خصوصیات ترافیک شبکه می پردازد.

کلیدواژه ها:

، QoS ، مسیریابی ، ارزیابی کارایی