رابطه بین فعالیت بدنی با افسردگی و استرس دانشجویان در دوران همه گیری کرونا

مقدمه و هدف: بیماری جدید کرونا ویروس انسانی، یک بیماری تنفسی عفونی است که میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داده است و بدین ترتیب به پنجمین بیماری همه گیر ثبت شده از زمان آنفولانزای اسپانیایی در سال ۱۹۱۸ تبدیل شده است .کرونا ویروس یا کووید ۱۹ اولین بار در شهر ووهان چین گزارش شد، جایی که امکان ردیابی اولین مورد گزارش شده و شیوع بعدی از گروهی از موارد جدید ذات الریه انسانی در اواخر دسامبر ۲۰۱۹ وجود داشت.روش کار :پژوهش حاضر توصیفی از نوع تحقیقات همبستگی است. کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی آزادشهر در مقاطع تحصیلی کاردانی، کارشناسی ناپیوسته، کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در رشته های غیر تربیت بدنی جامعه آماری این تحقیق بودند (۴۵۷۲) که بر اساس فرمول نمونه گیری کوکران ۳۵۵ دانشجو به شیوه انتخاب تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای گردآوری داده های مورد نیاز پژوهش از سه پرسش نامه استاندارد فعالیت بدنی گالوین و همکاران (۲۰۲۰) با ۱۰ سئوال، افسردگی باشتی و همکاران (۲۰۲۱) با ۷ سئوال و استرس ترن و همکاران (۲۰۱۳) با ۱۰ سئوال استفاده شد. از نظرات ۵ دکتری مدیریت ورزشی برای بررسی روایی پرسش نامه ها استفاده گردید و جهت اطمینان در خصوص پایایی ابزار مورد استفاده، مطالعه مقدماتی انجام شد و پایایی پرسش نامه های مورد استفاده به ترتیب برای متغیرهای پژوهش ۷۵/۰، ۷۹/۰ و ۸۷/۰ محاسبه گردید.نتایج: نتایج نشان داد بیشترین فراوانی در خصوص سن پاسخ دهندگان مربوط به گروه سنی ۲۰ تا ۳۰ سال است (۲۱۶ نفر). بیشتر پاسخ دهندگان دانشجوی مقطع کارشناسی ارشد بودند (۱۱۹ نفر). یافته های پژوهش نشان داد میانگین و انحراف استاندارد متغیرهای فعالیت بدنی، افسردگی و استرس به ترتیب ۶۹/۰±۹۸/۱، ۴۷/۰±۰۱/۳ و ۳۴/۰±۸۸/۲ می باشد.بحث و نتیجه گیری :یافته های پژوهش نشان داد بین فعالیت بدنی و افسردگی دانشجویان رابطه منفی و معنی داری وجود دارد؛ بدین معنا که با افزایش فعالیت بدنی میزان افسردگی دانشجویان کاهش می یابد. این یافته با یافته های پژوهش های پرور و همکاران وولف و همکاران (۲۰۲۱) و تو و همکاران (۲۰۲۲) همسو است.

کلیدواژه ها:

استرس ، افسردگی ، فعالیت بدنی ، ویروس کرونا ، آزادشهر.