بررسی ارتباط بارمراقبتی با اضطراب سلامت در مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به آلزایمر

مقدمه و هدف: ابتلا به بیماری آلزایمر به عنوان یک بیماری مزمن و شایع در سالمندان،نیازمند یک مراقبت جامع و طولانی مدت توسط مراقبان است که می تواند زمینه ابتلا به بیماری های جسمی و روانی را در مراقبان افزایش دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بارمراقبتی با اضطراب سلامت در مراقبین خانوادگی سالمندان مبتلا به آلزایمر انجام شد.روش کار: در این پژوهش مقطعی از نوع همبستگی، ۱۵۰ نفر از مراقبان خانوادگی سالمند مبتلا به آلزایمر که مراقبت مستقیم از سالمند مبتلا به آلزایمر را به مدت حداقل ۶ ماه به عهده داشتند، با روش نمونه گیری مستمر انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در سال ۱۴۰۰ انجام گرفت. محیط پژوهش انجمن آلزایمر ایران بود. داده ها به وسیله پرسشنامه فشار بار مراقبتی (CBI) و اضطراب سلامت( HAI- ۱۸) جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۵ تجزیه و تحلیل شد. نتایج: یافته های پژوهش نشان داد ۷۵نفر (۵۰%) از مراقبین دارای اضطراب سلامت متوسط و۳/۴۳ % اضطراب سلامت ضعیف بوده. همچنین ۶/۴۶ % از مراقبین فشار بار مراقبتی متوسط و ۳/۴۳ ، فشار بار مراقبتی شدید را تحمل می کنند.از بین متغیرهای سن، جنس، سطح تحصیلات، وضعیت تاهل و وضعیت اقتصادی تنها اضطراب سلامت (۰۰۱/۰p<) قابلیت پیش بینی فشار بار مراقبتی را در افراد مبتلا به آلزایمر دارا می باشد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به وجود ارتباط معنادار بین اضطراب سلامت و بار مراقبتی در این مطالعه ، سلامت مراقبین از سالمندان مبتلا به آلزایمر یک مساله بهداشتی مهم است که نیازمند توجه از سوی حرفه های بهداشتی و ارایه کنندگان خدمات بهداشتی است.

کلیدواژه ها:

بار مراقبتی ، اضطراب سلامت ، سالمندی ، آلزایمر