موانع مراقبت های معنوی در مراقبت از بیماران درحال احتضار مرگ

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 227

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CNTCONF05_052

تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1401

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف : نیازهای معنوی در تمامی بیماران وجود دارد اما در بیمارانی که در مرحله پایان حیات قرار دارند مسائل معنوی از اهمیت بیشتری برخوردار است. پرستاران نیز از لحاظ اخلاقی و حرفه ای موظف اند که مراقبت معنوی را فراهم نمایند ارائه مراقبت معنوی به بیماران می تواند موجب آسودگی روانی و ایجاد هدف و معنا در بیماران گردد. لذا این مطالعه با هدف بررسی موانع مراقبت های معنوی در مراقبت از بیماران درحال احتضار مرگ انجام شد.روش کار: این مطالعه مروری براساس مقالات منتشر شده بین سال های ۱۹۹۰تا۲۰۲۰ در پایگاه های معتبر داخلی و خارجی ScienceDirect Pubmed/SID/Magiran/scopus/با کلید واژه های مراقبت معنوی، سلامت معنوی، درحال احتضار مرگ، چالش های مراقبت های معنوی، موانع و محدودیت های مراقبت معنوی انجام شد. در ابتدا ۱۱۰مقاله به دست آمد که بعد از بررسی عنوان ۶۲ مقاله و بعد بررسی سطحی چکیده مقالات ۴۳ مقاله و در نهایت ۲۱ مقاله به صورت کامل مورد بررسی قرار گرفت.نتایج:متاسفانه در کشور ایران پرستاران اطلاعات و آگاهی لازم را در خصوص مراقبت های معنوی ندارند. کمتر در بیمارستان ها به این نیاز بیماران و خانواده ها توجه می شود. اکثر مراقبت های پرستاری در پزشک محور می باشد. درحالی که مراقبت های معنوی بیمار محور می باشد. عدم توجه و حمایت مسئولین ، حجم بالای کار پرستاری ، کمبود وقت پرستاران، کمبود منابع اطلاعاتی و مقالات، عدم برگزاری دوره های مراقبت معنوی برای پرستاران از موانع رایج مراقبت های معنوی در بیماران در حال احتضار مرگ می باشد.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثربخش بودن مراقبت معنوی در افزایش کیفیت زندگی بیماران در پایان حیات، توجه به زیرساخت های مراقبت معنوی در کشور امری ضروری است و توجه به این مهم بایستی در دستور کار سیاست گذاران سلامت در سطوح مختلف قرار گیرد. همچنین با توجه به نقش پرستاران در شناسایی نیازهای معنوی بیماران با بحران های معنوی، لازم است آموزش مراقبت معنوی در دوره آموزش دانشگاهی و دوره های بازآموزی بالینی موردتوجه مسئولین آموزشی بیمارستان ها قرار گیرد.

نویسندگان

امین رضا عسکرپور

کارشناس ارشد پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران

مریم خندان

دکتری پرستاری، دانشکده پرستاری ، واحد کرمان، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمان، ایران