رابطه بین کیفیت زندگی حرفه ای پرستار، ذهن آگاهی و سرسختی: یک مطالعه مقطعی در طول شیوع COVID-۱۹

مقدمه و هدف: در همه گیری بیماری کووید-۱۹، عوامل مختلفی از جمله عوامل محیط کار و متغیرهای روانی می تواند بر وضعیت شغلی پرستاران تاثیر بگذارد. این مطالعه با هدف ارزیابی رابطه بین کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران، ذهن آگاهی و سرسختی در طول شیوع کووید-۱۹ انجام شد. روش کار: این مطالعه مقطعی بر روی ۲۳۹ پرستار از دو مرکز درمانی شهر رفسنجان انجام شد. نمونه گیری سهمیه ای از آگوست تا نوامبر ۲۰۲۰ انجام شد. برای جمع آوری داده ها از فرم جمعیت شناختی، مقیاس کیفیت حرفه ای زندگی (ProQOL)، پرسشنامه ذهن آگاهی فرایبورگ_ فرم کوتاه (FMI-SF) و پرسشنامه سرسختی شغلی (OHQ) استفاده شد. نتایج: رضایت از شفقت (CS)، استرس تروماتیک ثانویه (STS) و فرسودگی شغلی (BO) همگی در میان پرستاران متوسط بودند. سرسختی بهترین پیش بینی کننده رضایت از شفقت بود. ذهن آگاهی بهترین پیش بینی کننده استرس تروماتیک ثانویه و فرسودگی شغلی بود. سرسختی روانشناختی و ذهن آگاهی بیشترین تاثیر را بر کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران در طول همه گیری COVID-۱۹ داشت.بحث و نتیجه گیری: مراقبت از بیماران COVID-۱۹ ممکن است منجر به BO، Compassion Fatigue (CF) و STS شود. شناسایی عوامل پیش بینی کننده این موارد می تواند به توسعه مداخلات برای کاهش یا به حداقل رساندن BO، CF، و STS در پرستارانی که از این بیماران مراقبت می کنند، اطلاع دهد. همچنین برای ارتقای کیفیت زندگی حرفه ای پرستاران، سرسختی روانشناختی و ذهن آگاهی، باید برنامه ها و مداخلات روانشناختی لازم طراحی و اجرا شود.

کلیدواژه ها:

کووید-۱۹ ، سرسختی ، ذهن آگاهی ، پرستاران ، کیفیت زندگی حرفه ای