تاثیر برنامه آنلاین شفقت به خود ذهن آگاهانه بر دیسترس روانشناختی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان: کارآزمایی بالینی تصادفی
محل انتشار: پنجمین همایش ملی مراقبت و درمان
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 320
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CNTCONF05_007
تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1401
چکیده مقاله:
مقدمه و هدف: مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان، سطوح بالایی از پریشانی روانی را در مقایسه با جمعیت عادی تجربه می کنند؛ به طوریکه مراقبین خانوادگی بیماران، مشکلات روانشناسی بیشتر و کیفیت زندگی ضعیف تری نسبت به بیماران داشته اند، همچنین مداخلاتی که موجب کاهش ناراحتی در مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان می شوند، مهم هستند؛ به همین جهت هدف اصلی این مطالعه، بررسی تاثیر برنامه شفقت به خود ذهن آگاهانه بر دیسترس روانشناختی مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان می باشد. روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی است که در سال ۲۰۲۰، بر روی ۴۶ نفر از مراقبین خانوادگی بیماران مبتلا به سرطان در شهر اصفهان که واجد معیارهای ورود بودند انجام گرفت. مراقبین به روش تصادفی آسان به دو گروه مداخله و کنترل تقسیم شدند. مداخله شامل یک برنامه آموزشی آنلاین ۱۲ ساعته (طی ۱۰ جلسه) شفقت به خود ذهن آگاهانه انجام گردید. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه استاندارد دیسترس روانشناختی کسلر ، بود که قبل و بعد از مداخله توسط نمونه ها تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون های آماری من ویتنی، مجذور کای، تحلیل واریانس با اندازه های مکرر، t و LSD مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۰ انجام شد.نتایج: میانگین کل نمرات دیسترس روانشناختی قبل از مداخله برای گروه آزمون و کنترل به ترتیب (۷۱/۴ ± ۳۹/۳۶) و (۰۶/۴ ± ۹۷/۳۵) بود. با این حال، پس از مداخله، میانگین نمره به طور معنی داری کاهش یافت. اما بعد از اجرای مداخله میانگین نمره به طور معنی داری کاهش یافت و میانگین نمره بلافاصله بعد از مداخله در گروه آزمون و کنترل به ترتیب (۳.۹۱ ± ۲۶.۳۰( و (۴.۳۱±۳۵.۶۹)و در پیگیری یک ماهه میزان این کاهش بیشتر از میزان بلافاصله پس از مداخله بود (۰۰۱/۰> P)، به طوری که میانگین گروه کنترل (۴۹/۳ ± ۷۳/۲۷) و میانگین گروه آزمون (۳۵.۸۱ ± ۴.۲۷) بود.بحث و نتیجه گیری: با توجه به اینکه مراقبین بیماران مبتلا به سرطان سطح دیسترس روانشناختی بالایی را تجربه می کنند و اینکه اجرای برنامه آنلاین شفقت به خود ذهن آگاهانه در کاهش دیسترس روانشناختی مراقبین خانوادگی تاثیر داشت؛ لذا توصیه می شود در ضمن ارائه مراقبت به بیماران مبتلا به سرطان، مراقبین بیماران نیز با استفاده از برنامه های آموزش شفقت ورزی ذهن آگاهانه مورد حمایت قرار بگیرند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه رنجبر نوعی
کارشناس ارشد پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی ، اصفهان، ایران
الهه آشوری
دکتری پرستاری، دانشکده پرستاری اصفهان
وجیهه آتشی
دکتری پرستاری، دانشکده پرستاری اصفهان