فیلم الیافی نانو کامپوزیتی تهیه شده از ژلاتین و سیکلودکسترین برای استفاده در دارورسانی

استفاده از روش های مرسوم مراقبت از زخم برای درمان بریدگی های عمیق منجر به ایجاد زخم های دائمی می شود.بنابراین تلاش های قابل توجهی در جهت ایجاد درمان های جایگزین انجام شده است که خصوصیات بازسازی پوست بومیرا بازیابی می کند .هدف از پژوهش حاضر بررسی نوعی سیستم دارورسانی مبتنی بر نانو الیاف الکتروربسی شده ژلاتین_بتاسیکلودکسترینحاوی ترکیبات زیست فعال کورکومین و نانو ذرات اکسید سریم با قابلیت ترمیم زخم های پوستی است. ژلاتین یک مادهبیولوژیکی محلول در آب، طبیعی و تجزیه پذیر دارای مزایای تجزیه سریع و قابلیت جذب بافت است. از نظر خواصفیزیکی، ژلاتین دارای مقاومت کششی بالا، شکل پذیری کم نفود پذیری خوب و نفوذ پذیری هوا است. علاوه بر این،ژلاتین شباهت مورفولوژی به درم و آنتی ژنی کم دارد.برای ساخت نمونه ها از روش الکتروریسی استفاده شد. ابتدا نانوالیاف ژلاتین _ بتاسیکلودکسترین با استفاده از دستگاهالکتروربسی و با رعایت پارامترهای بهینه برای تهیه نانو الیاف مطلوب. سنتز شد. در ادامه کور کومین و نانوذرات اکسیدسریم سنتز شده و روی نانوالیاف تثبیت شدند. در نهایت چهار نوع نانوالیاف ژلاتین _ بتاسیکلودکسترین. حاویکورکومین، حاوی نانوذرات اکسید سریم، حاوی کورکومین و نانوذرات اکسید سریم و نانوالیاف ژلاتین_بتاسیکلود کسترینپخت شده حاوی کورکومین و نانوذرات اکسید سریم تهیه شدند و با آنالیزهایی از جمله FTIR, SEM و تست هاییازجمله تورم، رهایش، پایداری و... مورد ارزیابی قرار گرفتند.مشاهده گردید که نمونه پخت شده دارای پایداری بیشتری نسبت به بقیه فیلم ها در محیط بافری بود و در مدت زمانو بیشتر متورم می شوند.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، ژلاتین ، سیکلو دسکترین ، دارورسانی