بررسی نقش مولفه های ساختار، فرم، کالبد، مصالح و اقلیم در تعیین کیفیت معماری بومی شهر کرمان

تکامل انسان با طبیعت و احترام به طبیعت در گذشته به طور چشمگیری در معماری خودنمایی می کرد اما به دلیل تخریب طبیعت توسط تکنولوژی های مدرن و عوامل طبیعی و انسانی، معماری بومی که نشان دهنده آداب، فرهنگ وعقاید انسانهای آن منطقه بود تا حدودی به فراموشی سپرده شد. اما همواره تلاش انسان در طول تاریخ به منظور ایجاد سرپناهی امن برای سکونت، او را وادار کرد که با محیط پیرامون خود همساز شود تا بتواند شرایط مناسبی را برای ادامه حیات خویش ایجاد کند و در حقیقت شرایط جغرافیایی و اقلیمی در شکل گیری این فضای زیستی، دخالت مستقیمی داشت و درایران نیز یکی از پایه های اصلی شکل گیری معماری شرایط جغرافیایی و اقلیمی می باشد و در این مقاله سعی شده است با شناسایی مولفه های معماری بومی، تاثیر آنها در کیفیت معماری بومی شهر کرمان مورد بررسی قرار گیرد و راهکارهایی جهت بهره گیری از این مولفه ها، با هدف صرفه جویی در مصرف انرژی و پایداری معماری ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

شاخص ، معماری بومی ، اقلیم گرم و خشک ، کرمان