پایداری مناظر تاریخی شهر با استفاده از طراحی کاشت

باگسترش فضای شهری، نیاز شهر به فضاهای سبز و احیای زمین های صنعتی نمایان می شود و برهمین اساس فلسفه طراحی پارک ها، مرمت بافت شهری و ترویج روزافزون قطعات سبزشهری شکل می گیرد. در پیوند مناطق قدیمی به مناطق جدید و مدرن شهرها، فضاهای سبز به عنوان مفصلی میان ایندو منطقه نقش اساسی و احیا و بازنده سازی بافت های فرسوده وکهن پیدا می کنند. پژوهش حاضر با اهمیت پایداری مناظرتاریخی شهری در مقوله مداخلات شهری، رابطه میان آنها را بررسی میکند. روش تحقیق از نوع کیفی، هدف آن از نوع توصیفی و روش جمع آوری اطلاعات درآن،کتابخانه ای میباشد. این پژوهش موجب تببین اهمیت و جایگاه رویکرد منظرشهری وهمچنین، میتواند موجب توجه هرچه بیشتر به رویکرد منظرشهری تاریخی و بتبع آن مناظرفرهنگی-تاریخی در برنامه ریزی های مدیریتی شهری و روشن شدن ارتباط آن با مفهوم طراحی کاشت گردد. بعلاوه کاربست اینچنین مفهومی موجب تقویت زیرساخت های شهری بویژه فرهنگی_اجتماعی وهمچنین تقویت صنایع مهمی چون گردشگری میگردد. باسوال مطرح شده درخصوص معیارهای کیفیت زندگی، نتایج این یافته ها نشان دهنده حوزه ها، مولفه ها و شاخص های موثر بااهمیت بر طراحی کاشت، برای نیل به هدف تحقیق هستند. همچنین، این نتایج بیانگر به کارگیری عملی و مناسب گونه های گیاهان بومی در مناظرشهری در راستای احیای ارزش های فرهنگی_تاریخی شهرند.

کلیدواژه ها:

مناظر تاریخی شهر ، منظر شهری ، طراحی کاشت ، طراحی منظر پایدار