بررسی فضاهای عمومی شهرمعاصر به منظور پایداری اجتماعی (بررسی نمونه موردی بازار بزرگ تهران)

فضای شهری در حوزه پایداری اجتماعی ،مکانی ست برای بالابردن کیفیت زندگی انسان نسل معاصر و نسل آینده ،که با در نظرگرفتن نیازهای همه اقشار آن درزمینه برقراری ارتباطات ، بتواند افراد رابا علایق و خواسته های مختلف گردهم آورد، تا به معیار های پایداری اجتماعی دست یابد و بتواندازطریق آن میزان استفاده انسانها از محیط رادر فضاهای عمومی بالابرد.در این مقاله چیزی که بسیار حائز اهمیت است تطابق چنین فضاهایی با نیازها و خواست های شهروندان است تا فضاهای عمومی بتوانند موجب خلق رویدادهای مختلف شوند که به القای حس تعلق خاطر و ایجاد خاطرات جمعی مشترک و بازیابی هویت جمعی شهروند درشهرکمک کند وجوامع پایداری رابه وجود آورد.بازارها به دلیل جامعیت و قابلیت دسترسی ،از جمله فضاهایی بودند که فعالیت انسانی درآن مبادله میشد و عناصر فرهنگی و اجتماعی در محیطی ظاهرا اقتصادی فضایی را برای ابراز همبستگی، وحدت، انسجام اجتماعی افراد در اختیار آنها قرار میداد این مقاله کنکاشی است در مورد چگونگی تاثیرگذاری ساختار کالبدی و عملکردی بازار در ایجاد روابط پایداربین شهروندان وضرورت بررسی این موضوع ازآنجا ناشی میشود که فضاهای شهری گذشته که مکانی چند نقشی و زمینه ساز ایجاد تعامل بین افراد بودند، امروزه به مکانی تک بعدی و یا نهایتا دو بعدی تبدیل شده اندکه نتیجه ی آن کاهش سطح ارتباط شهروندان با یکدیگر است .روش تحقیق دراین پژوهش از نوع توصیفی – تحلیلی و به صورت مطالعات کتابخانه ای است.که براساس نتایج بدست آمده، ازبررسی نمونه موردی، معلوم میشود که بین فضاهای کالبدی و تحولات اقتصادی- اجتماعی همواره ارتباطی متقابل برقراراست، بطوریکه هرگونه کاستی و نقص که در یکی پدید آید، عوارض آن در دیگری منعکس میشود.

کلیدواژه ها:

پایداری اجتماعی شهر ، فضاهای عمومی ، بازار ، پایداری اجتماعی