اثربخشی ایمن سازی در برابر استرس بر تنظیم شناختی هیجانی در دانشجویان دارای اضطراب کرونا

هدف پژوهش حاضر اثربخشی ایمن سازی در برابر استرس بر تنظیم شناختی هیجانی در دانشجویان دارای اضطراب کرونا بود. روش پژوهش به شیوه ی نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی کرج در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰، تشکیل داده بودند. نمونه ی آماری شامل ۳۰ نفر از دانشجویانی بودند که در مقیاس اضطراب کرونا بالاترین نمره را به دست آورده بودند، و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش ۱۵) نفر) و کنترل ۱۵) نفر) جایگزین شدند و به پرسشنامه ی تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی، گرایچ و اسپینهاون (۲۰۰۲) پاسخ دادند. شرکت کنندگان گروه آزمایش، ۸ جلسه برنامه ی ایمن سازی در برابر استرس مایکنام (۱۹۷۹) را دریافت نمودند. داده ها با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیری، مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که فرضیه ی پژوهش مبنی بر اثربخشی ایمن سازی در برابر استرس بر تنظیم شناختی هیجانی در دانشجویان دارای اضطراب کرونا، مورد تائید قرارگرفته است و برنامه ی ایمنسازی در برابر استرس منجر به افزایش تنظیم شناختی هیجانی مثبت و کاهش تنظیم شناختی هیجانی منفی در گروه آزمایش شده است. بنابراین میتوان نتیجه گرفت که استفاده از آموزش ایمن سازی در برابر استرس بر تنظیم شناختی هیجانی در دانشجویان دارای اضطراب کرونا اثربخش است.

کلیدواژه ها:

ایمن سازی در برابر استرس ، تنظیم شناختی هیجان ، اضطراب کرونا.