مطالعه تطبیقی مسئولیت حاکمیت در مراقبت از سلامت افراد توانخواه در مقابل بیماری ها به مثابه تبعیض مثبت براساس اسناد بین المللی حقوق بشر

در اسناد بین المللی حقوق بشری که در سالهای بعد از جنگ جهانی دوم به نگارش درامده اند دولتها مکلف شده انمد برای جبران اسیبهای اجتماعی و کمبودهای انباشته شده در خصوص افراد توانخواه نسبت به برقراری نوعی تبعیض های مثبت در جهت همسان سازی حقوق انان با سایر اقشار اجتماعی اقدام نمایند.در این میان پاندمی کرونا به مثابه یکی از مهلکترین بیماری های سالیان اخیر با وسعتی فراگیر در زندگی بشری به جایگاه ارزیابی و بررسی عمل دولتها به تکالیف قانونی در عرصه سلامت تبدیل شده است.اسناد بین المللی متعدد اعم از کنوانسیون ها،بیانیه ها،قطعنامه ها و مصوبات در خصوص حقوق افراد توانخواه وجود دارد که ایجاب می کند نهادهای ناظر بر این اسناد به ردیابی حقوق معطل مانده بخصوص حق سلامت و فروع ان به نگاهداشت این حقوق اهتمام ورزند.این مقاله می کوشد تا با مطالعه اسناد بین المللی حقوق بشر و ضرورت تبعیض مثبت در حق بر سلامت برای افرداد توانخواه،گفتمان حاکم بر این اسناد و ضرورتهای نهفته در ان را بازگو نماید.