بررسی وضعیت افکار خودکشی در بین دانشجویان دانشگاه علم و صنعت ایران ( مطالعه دانشجویان در دوره کووید (۱۹

بیماری کووید ۱۹ تاثیرات عمدهای بر بسیاری از گروه های آسیب پذیر جامعه گذاشته است. دانشجویان یکی از این گروه ها هستند. در این پژوهش به بررسی وضعیت افکار خودکشی دانشجویان در دوره کویید ۱۹ پرداخته شده است. روش: روش این پژوهش پیمایش است. روش نمونهگیری تمام شماری و ملاک ورود به مطالعه داوطلبانه بود. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه افکار خودکشی بک و تکنیک جمع آوری اطلاعات از طریق تکمیل پرسشنامه بوده است. تعداد جامعه آماری ۷۴۰ نفر میباشد. یافته ها: این پژوهش در بین دانشجویان مقاطع کارشناسی، ارشد و دکتری صورت گرفت. یافته های این پزوهش نشان میدهد که ۹/۷ درصد از دانشجویان دارای افکار خودکشی کم تا شدید بوده اند. مقایسه نتایج این تحقیق با وضعیت سالهای پیش به خصوص سال ۱۳۹۸ حاکی از افزایش دوبرابری افکار خودکشی در بین دانشجویان دارد. به گونه ای که بر اساس اطلاعات سال قبل ۴/۶ درصد از دانشجویان افکار خودکشی داشتند. همچنین میزان افکار خودکشی در بین دانشجویان رشته های فیزیک و معماری نسبت به سایر رشته ها بیشتر است و فراوانی آن در بین دانشجویان جدیدالورود بیشتر از سایر دانشجویان میباشد. بحث: یافته های این پژوهش نشان میدهد که بیماری کرونا تاثیرات عمده ای بر آسیب پذیری دانشجویان، بروز و تشدید افکار خودکشی داشته است که بالاتر از میانگین جامعه است، لذا ضرورت حساسیت سیاستگزاران اجتماعی و مجریان در تدوین برنامه های جامع جهت کاهش و کنترل آن دارای اهمیت است.

کلیدواژه ها:

آسیب پذیری ، دانشجویان ، افکار خودکشی ، بیماری کووید ۱۹ ، سلامت روان