تاثیر عوامل سیاسی ، عملیاتی و راهبردی در بهبود بهره وری در بخش دولتی

اگر محیط متلاطم باشدیعنی بهره وری در بخش دولتی کم باشد باید به درون سیستم نگاه کرده و بررسی شود چه مواردی موجب عدم بهره وری درون سازمان و تلاطم محیط شده است. لذا این پژوهش با هدف بررسی بهره وری در بخش دولتی انجام شد.روش تحقیق از نظر ماهیت، توصیفی – میدانی و از نظر هدف، کاربردی میباشد. اطلاعات مورد نظر به روش مطالعات عمیق گردآوری گردید و سپس از ابزار پرسشنامه مقایسه زوجی استفاده شد. جامعه آماری کلیه کارشناسان، اساتید و خبرگان درنظر گرفته شدند که آخرین آمار آن ۱۵ نفر گزارش شده است. پس از جمع آوری داده ها، از نرم افزار Chang Fuzzy AHP برای تحلیل سلسله مراتبی داده ها جهت تعیین وزن هر معیار و زیرمعیار استفاده شد. نتایج نشان دادند معیار عملیاتی با وزن ۰.۳۹ بالاترین وزن را در بهره وری بخش دولتی دارند. پس از آن معیار سیاسی با وزن ۰.۳۷ در جایگاه دوم و معیار راهبردی با وزن ۰.۲۴در رتبه سوم بهره وری بخش دولتی قرار گرفته اند.گزینه "منابعی که تا کنون به سرمایه گذاری ها وارد شده اند" ،کمترین فاصله تا ایده آل مثبت و بالاترین وزن موثر را نسبت به سایر گزینه ها در بهره وری دولت دارا است. این نتایج بازگو کننده آنست که ابتدا باید ابعادی همچون مدیریت مناسب منابع سرمایه ای و انسانی، رویکرد سیستمها، مدیریت و زمانبندی توانمندیها و قابلیتهای کنونی سازمان، تلاش برای نیل به خدمات برنامه ریزی شده به بهترین شکل در بهبود بهروه وری دولت مدنظر قرار گیرند و سپس به گزینه هایی همچون بودجه برمبنای سیستم هزینه، اولویت و مقدم بودن حفظ قدرت، منابعی که تا کنون به سرمایه گذاریها وارد شده اند،مدنظر قرار گیرندو در نهایت مولفه هایی همچون تمایل به موفقیت، تمرکز بر فعالیتها، بررسی دوباره اهداف سیستم ،در برنامه ریزی های کاهش تلاطم محیطی مورد توجه قرار گیرند.با تمرکز بر این نتایج شاهد کاهش تلاطمات محیطی خواهیم بود که منتج به بهبود بهره وری در دولت خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بهره وری دولتی ، ویژگی سیاسی ، ویژگی عملیاتی ، ویژگی راهبردی