تحلیل رفتار مهار بازویی میراشده در سازه های بلند به روش فوریه در فضای هیلبرت

     یکی از مهم­ترین پارامترهای کنترل کننده طراحی در سازه ­های بلند، تغییر مکان جانبی سازه می ­باشد. انواع مختلف سیستم ­های مقاوم سازه­ای جهت تحمل بارهای جانبی و ثقلی پیشنهاد شده است، که در این میان، سیستم هسته مرکزی با مهار بازویی و میراگر ویسکوز (The central core system with outrigger and viscous damper) نقش قابل ملاحظه ای در کاهش لنگر واژگونی و بهبود معیارهای عملکردی سازه دارد. هسته مرکزی به خاطر جرمش در اثر شتاب جاذبه زمین تحت بار محوری قرار می­ گیرد. در پژوهش­ های قبلی اثر توام نیروی محوری و سختی ستون­ های پیرامونی بر ارتعاشات سیستم موردنظر لحاظ نشده است. در این پژوهش ارتعاشات آزاد و اجباری سیستم هسته مرکزی به انضمام مهاربند بازویی و میراگر ویسکوز، با لحاظ نیروی محوری ناشی از جرم هسته مرکزی مورد بررسی قرار می­ گیرد. با توجه به مختلط بودن مقادیر ویژه و غیر متعامد بودن بردارهای ویژه این سیستم و برای دستیابی به پاسخ سیستم، از تکنیک متعامدسازی بردارهای ویژه در فضای هیلبرت (Hilbert Space) و بسط سری فوریه براساس بردارهای حاصل استفاده می­ شود. نتایج حاصل نشان می دهد که لحاظ اثر نیروی محوری باعث افزایش جابه ­جایی نسبی طبقات، برش پایه و لنگرپایه می­ شود.

کلیدواژه ها:

سازه بلند ، کنترل سازه ، دینامیک سازه ، مهاربند بازویی ، فضای هیلبرت