الگوی دهکده شهری: رهیافتی کارامد در جهت تحقق پایداری سکونتگاه های روستایی
محل انتشار: فصلنامه مسکن و محیط روستا، دوره: 30، شماره: 134
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHRE-30-134_004
تاریخ نمایه سازی: 24 تیر 1401
چکیده مقاله:
عدم شناخت همه جانبه سکونتگاههای روستایی و عدم توجه کافی به نیازهای روستائیان، موجب افزایش روند خالی شدن روستاها از سکنه بومی شده و مهاجرت آنان از روستا به شهر را فزونی بخشیده است. از این رو، زمینه برای پیشروی ساخت و سازهای هدایت نشده شهرنشینان در بافت روستایی فراهم شده است. ساخت و سازهای ناهماهنگ با بستر طبیعی روستا در قالب ویلا و شهرک سازی، بهویژه در مورد سکونتگاههای روستایی واقع در شمال کشور که از مناظر طبیعی و چشم اندازهای منحصر به فرد برخوردار هستند، بیشتر مشهود است. ادامه این روند، نه تنها به لحاظ ناهماهنگی با بستر طبیعی روستا تهدیدی برای اینبافتهای روستایی میباشد، بلکه عامل تخریب محیط زیست طبیعی منطقه نیز بهشمار میرود. پژوهش حاضر بر این باور است که ایجاد سکونتگاه روستایی پایدار با ابزار الگوی دهکده شهری مقولهای دست یافتنی است و راه حلی برای مشکلات موجود و کنترل توسعه بافت های روستایی خواهد بود. در تحقیق پیشرو سعی برآن بوده است تا با استفاده از مبانی نظری، ضمن بازشناسی مفهوم الگوی دهکده شهری و بررسی تجارب جهانی مرتبط با موضوع و تبیین آنها با توجه به شرایط بومی کشور برای یک نمونه موردی، به ارائه راهکارها و پیشنهادهایی برای دستیابی به راهبردهای کنترل توسعه و ساخت و سازهای ناهماهنگ در سکونتگاههای روستایی در کشور پرداخته شود. یافته های تحقیق نشان می دهد که تحقق ضوابط و اصول الگوی دهکده شهری در هر منطقه بر پایه هفت اصل به شرح زیر می باشد: ۱- تاکید بر هویت و مقیاس انسانی با طرح فضاهای عمومی سرزنده و همساز با طبیعت؛ ۲- فرم فشرده با توسعه مناسب فضا و توده کافی؛ ۳- محیطی پیاده مدار و جاذب عابر پیاده با تاکید بر حمل و نقل عمومی ؛ ۴- استفاده کارامد از منابع زمین و انرژی و کاربرد انرژیهای نو؛ ۵- اختلاط مناسب فعالیتها و کاربری اراضی و تنوع ابنیه؛ ۶- ویژگیهای کالبدی خاص ناحیه، ابعاد و اندازه مشخص با نحوه استقرار روشنی از واحدهای همسایگی؛ ۷- احترام به حفظ محیط زیست و توجه به عوامل زیست محیطی از طریق بهرهگیری از مولفههای طبیعی سایت و ساخت و ساز همساز با محیط زیست طبیعی. کاربست اصول این الگو، بسته به شرایط هر منطقه و بعد از تطبیق با نیازهای ساکنان بومی، قابل تعمیم خواهد بود.
کلیدواژه ها:
Urban Village Model ، Rural Settlements ، Miyanlat Village in the Safarud Region ، الگوی دهکده شهری ، سکونتگاه های روستایی ، روستای میانلات حوزه صفارود شهرستان رامسر
نویسندگان