مسکن روستایی و ضوابط صرفه جویی در مصرف انرژی

این پژوهش در پی شناخت جایگاه مقررات ملی صرفه جویی در مصرف انرژی در ارتقای مسکن روستایی و ارائه نکات اساسی برای تسهیل به کارگیری این مقررات در روند ساخت وساز در روستاهاست. امروزه، اهمیت صرفه جویی در مصرف انرژی در ساختمان ها بیش از پیش بر متخصصان، مدیران جوامع و مردم آشکار شده است، به گونه ای که بسیاری از صاحب نظران این موضوع را به عنوان یک عامل کلیدی در آینده توسعه پایدار در صنعت ساختمان مطرح می کنند. در همین راستا و با توجه به آنکه منابع انرژی و محیط زیست با محدودیت های جدی مواجه شده اند، در بیشتر کشورها صرفه جویی در مصرف انرژی در ساختمان ها به یکی از اولویت های اصلی در مقررات ملی ساختمان در چند دهه اخیر تبدیل شده است. از آنجا که عوامل متعددی در صرفه جویی در مصرف انرژی نقش دارند و با در نظر داشتن تفاوت های مهمی که بین مسکن شهری و روستایی در تمامی عوامل طراحی و اجرا وجود دارد، اتخاذ رویکردی متفاوت در تدوین ضوابط و مقررات ساختمان های روستایی ضروری است. البته باید در نظر داشت که دستیابی به ضوابطی روشن و منطبق با نیازهای مسکن روستایی کشور، بدون شناخت کافی از وضعیت حاکم در این گونه مناطق امکان نخواهد داشت. در این مقاله، با شناختی که از بررسی روند دگرگونی ضوابط و مقررات در زمینه صرفه جویی در مصرف انرژی در کشورهای مختلف به دست آمده است و با توجه به موضوعات کلی مطرح در مقررات ملی صرفه جویی در مصرف انرژی در ساختمان و تنگناهای موجود در امر طراحی و اجرا، بر پایه ویرایش حاضر این مقررات، پیشنهاداتی در خصوص ساختار و ضوابط مقررات ملی صرفه جویی در مصرف انرژی در مسکن روستایی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

Rural housing ، national building code ، energy efficiency ، improvement ، facilitate. ، مسکن روستایی ، مقررات ملی ساختمان ، صرفه جویی در مصرف انرژی ، بهسازی و آسان سازی.