تعیین و مقایسه رابطه هدایت الکتریکی و مقدار کل جامدات محلول در رودخانه های زاینده رود و کارون

پایش کیفیت منابع آب های سطحی از اهمیت زیادی برخوردار است کل جامدات محلول TDS و هدایت الکتریکی EC آب جز پایه ای ترین پارامترهای معرف کیفیت آب خصوصا در آبهای اشامیدنی می باشند ارتباط خطی این دو پارامتر سبب شده است که با اندازه گیری هدایت الکتریکی آب بتوان مقدار جامدات محلول را تعیین کرد دراین پژوهش با استفاده از اطلاعات کیفی ایستگاه های پایش کیفیت واقع بررودخانه های زاینده رود و کارون و با کمک رگرسیون خطی به تعیین رابطه این دو پارامتر و بررسی تغییرات آن به صورت سالیانه فصول تر و فصول خشک پرداخته ایم نتایج حاکی از آن است که دررودخانه زاینده رود ضریب رابطه EC - TDS برابر 0.648و دررودخانه کارون برابر 0.625 می باشد این ضریب در رودخانه زاینده رود بیشتر از رودخانه کارون می باشد دلیل آن آلودگی ناشی از فعالیت های صنعتی و وجود یونهای فعال در هوا و خاک حوزه و ورود پسابهای صنعتی به رودخانه زاینده رود است درحالیکه کاربری اراضی اطراف رودخانه کارون عمدتا کشاورزی بوده و درنتیجه مواد آلی درم قایسه با یونهای فعال سهم بیشتری در جامدات محلول این رودخانه دارند.

کلیدواژه ها:

رودخانه کارون ، EC - TDS و رودخانه زاینده رود