برنامه ریزی تعمیرات پیشگیرانه بهینه جهت افزایش قابلیت اطمینان در سیستم های قدرت

در مورد برنامه ریزی تعمیرات پیشگیرانه در سیستم های توزیع روش های زیادی ارائه شده است. روشهای امروزی ارائه شده شامل برنامه ریزی بر اساس قابلیت اطمینان می باشد. در این روش برای برنامه ریزی تعمیرات به وضعیت و اهمیت تجهیزات تجهیز توجه می شود. در این مقاله برای تعیین وضعیت تجهیز از داده های سیستم های تشخیصی و پایش استفاده می شود. برای تعیین اهمیت تجهیزات نیز روش های زیادی ارائه شده است. روش های جدیدتر بر پایه ی تحلیل هزینه ی خاموشی استوار هستند. اما چیزی که به نظر میرسد این است که در محاسبه تاثیر نرخ خرابی تجهیزات در هزینه ی خاموشی نرخ خرابی به صورت ثابت در نظر گرفته شده است. اما همانطور که می دانیم بخشی از خرابی هایی که به صورت تصادفی رخ می دهند تعمیرات پیشگیرانه روی آنها تاثیری ندارد و λ و برابر قابل جلوگیری با تعمیرات پیشگیرانه نیستند. برای اینکه تاثیر تعمیرات پیشگیرانه را در قابلیت اطمینان بررسی کنیم باید آن بخش از خرابی ها را که تعمیرات پیشگیرانه روی آنها موثر است مورد بررسی قرار دهیم. نکته ی دیگر اینکه در تحلیل هزینه ی خاموشی بین فیدرهای مختلف از لحاظ اهمیت تفاوتی قائل نشده است. برای مثال یک فیدری که یک بیمارستان را تغذیه می کند اهمیتش بیشتر از فیدری است که مشترکان خانگی را تغذیه میکند و باید در برنامه ریزی تعمیرات مورد توجه قرار گیرد..

کلیدواژه ها:

نت ، قابلیت اطمینان ، سستم های قدرت ، بهره وری