اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی جوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر افسردگی جوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای دردوران کرونا بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پسآزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری اینپژوهش شامل جوانان مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در دوران کرونا در سال ۱۴۰۰ بوده است. از این میان ۴۰نفر از جوانان که بصورت تصادفی از بین چند مرکز مشاوره بصورت نمونه گیر دردسترس انتخاب شدند. و سپس پرسشنامهافسردگی بک در اختیار آنها قرار گرفت و پس از تکمیل، از بین افرادی که دارای افسردگی تشخیص داده شدند، ۴۰ نفر انتخابو به صورت تصادفی در ۲ گروه ۲۰ نفری )یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل( قرار گرفتند، جهت گردآوری اطلاعات ازپرسشنامه افسردگی بک استفاده شد. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۸ هفته، هر هفته در یک جلسه درمان ۹۰ دقیقهایدرمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند. یافتهها نشان داد نمراتافسردگی جوانان در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در گروه آزمایش کاهش پیدا کرده است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرشو تعهد بر افسردگی جوانان در دوران کرونا تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، افسردگی ، جوانان ، کرونا.