اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری نوجوانان دانش آموز مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

هدف از انجام این پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگری کودکان دانش آموز مراجعه کننده بهمراکز مشاوره ای بوده است. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی)پیش آزمون- پس آزمون( با گروه کنترل و آزمایش بود. جامعهآماری این پژوهش شامل نوجوانان دانش آموز مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر کرج در سال ۱۴۰۰ بودند. بدین منظور۳۰ نوجوانان دارای اختلال پرخاشگری، به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. ابزار مورد استفاده در اینپژوهش، مقیاس پرخاشگری)باس و پری، ۱۹۹۲ ( بوده است. به گروه آزمایش ۸ جلسه ۹۰ دقیقه درمان شناختی رفتاری ارائهشد و به گروه کنترل آموزشی داده نشد. پس از مداخله آزمایشی از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیلدادهها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافتهها نشان داد که میانگین نمرات پرخاشگری در درمان شناختی رفتاری در مرحلهپس آزمون نسبت به پیش آزمون نیز کاهش معنی داری یافته است. بنابراین درمان شناختی رفتاری بر کاهش پرخاشگرینوجوانان دانش آموز مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، کاهش پرخاشگری ، نوجوانان دانش آموز .