اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی زنان دارای اختلال اضطرابی

هدف این پژوهش تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی زنان دارای اختلال اضطرابی بوده است.روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون باگروه کنترل می باشد. جامعه موردنظر این پژوهش رازنان دارای اختلال اضطرابی مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تبریز در سال ۱۴۰۰ تشکیل داده است. از میان ۳۰ بیماراضطرابی که به وسیله مشاهده و مصاحبه غربال شدند، ۱۵ بیمار درگروه کنترل و ۱۵ بیمار در گروه آزمایشی با توجه به معیارهایورود و خروج قرار گرفتند. نمونه گیری پژوهش حاضر به صورت دردسترس انجام گرفت. دراین پژوهش، از پرسشنامه هایاضطراب بک و مقیاس تنظیم هیجان گراس و جان بهره گرفته شد. آزمودنیهای گروه آزمایش به مدت ۸ هفته، هر هفته در یکجلسه درمان ۹۰ دقیقهای درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش را دریافت نموده اند و گروه کنترل مداخله خاصی را دریافت ننمودند.آزمودنیها در دو موقعیت پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامهها پاسخ دادند.یافته ها به دست آمده از تحلیل کواریانس نشان داد که میانگین نمره متغیر تنظیم هیجانی زنان در مرحله پسآزمون گروهآزمایش نسبت به پیش آزمون معنادار بوده است. بنابراین درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تنظیم هیجانی زنان دارای اختلالاضطرابی تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، تنظیم هیجانی ، زنان دارای اختلال اضطرابی.