اثربخشی طرحواره درمانی بر سازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای

پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی طرحواره درمانی بر سازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای بودهاست. روش پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهششامل زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای شهر تهران در سال ۱۴۰۱ بودند. نمونه پژوهش شامل ۳۲ نفر از زوجین که دردو گروه آزمایش و کنترل )هر گروه ۱۶ نفر( گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه ۹۰ دقیقهای تحت مداخلات طرحوارهدرمانی قرار گرفت و گروه کنترل مداخلهای را دریافت نکرد. برای گردآوری دادهها از پرسشنامه سازگاری زناشویی استفاده شدو برای آزمون فرضیههای پژوهش از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که سازگاری زناشویی زوجین دربین گروه کنترل و آزمایش در پس آزمون تفاوت معنادار وجود دارد. بنابراین بر مبنای نتایج می توان نتیجه گرفت که طرحوارهدرمانی بر سازگاری زناشویی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره ای تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، سازگاری زناشویی ، زوجین.