تفسیر قرآن در دوره جدید و معاصر

اصل این مقاله در دائره المعارف قرآن لایدن به چاپ رسیده است. مولف این مقاله (راترود ویلانت) در رابطه با مشخصات و ابعاد تفسیر در دوران معاصر ویژگی های ذیل را به طور گذرا و مجمل مطرح می سازد از جمله: تفسیر ترتیبی به صورت سنتی، تفسیر طبق ترتیب نزول، توجه به ابعاد اجتماعی در تفاسیر، تفسیر اجزایی از قرآن، تفسیر ادبی، تفسیر موضوعی، توجه قرآن پژوهان معاصر به اصول و قواعد تفسیر، تفسیر عقلانی (تعقلی) و تفسیر علمی قرآن کریم. آن چه مولف از آن غفلت ورزیده و در تفاسیر معاصر بدان توجه شده است، عبارت اند از: توجه به بعد هدایتی و تربیتی، جهادی، ابعاد سیاسی و حکومتی در تفسیر قرآن، وحدت موضوعی قرآن و سوره ها (تناسب آیات و سور) که در تفسیر ساختاری قرآن رخ نموده است. نقد در این مقاله به دو صورت انجام گرفته است یکی به صورت پانوشت و دیگری به طور مستقل که در آخر مقاله می آید.

کلیدواژه ها:

تفسیر قرآن ، معاصر ، عقل گرایی ، تفسیر علمی ، تفسیر موضوعی ، تفسیر ساختاری ، گرایش اجتماعی ، گرایش جهادی