پیش بینی تحصیل گریزی بر اساس معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی و تنشگرهای تحصیلی

حضور در مدرسه برای پیشرفت تحصیلی، اجتماعی و عاطفی کودکان و موفقیت در آینده آنها بسیار مهم است. از این رو، پژوهش حاضر با هدف پیش­بینی تحصیل­گریزی بر اساس معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی و تنشگرهای تحصیلی انجام شده است. مطالعه حاضر توصیفی از نوع همبستگی است که به شیوه نمونه­گیری تصادفی تعداد ۲۵۵ نفر از دانش­آموزان دبیرستانی و هنرستانی مقطع متوسطه دوم شهر خوسف در سال تحصیلی ۱۳۹۸-۹۹ انتخاب شده و از طریق چهار مقیاس معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی، تنشگرهای تحصیل و تحصیل­گریزی مورد مطالعه قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام با کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده گردید. نتایج تحلیل رگرسیون نشان دادند که از میان ده معنای تحصیل، حرفه در گام اول و فشار روانی در گام دوم، عملکرد تحصیلی (از ابعاد خودکارآمدی تحصیلی) در گام سوم و همین­طور از میان ابعاد تنشگرهای تحصیلی، ناکامی و استرس خودتحمیل­شده در گام چهارم و پنجم به­طور معناداری ۳۷ درصد از واریانس تحصیل­گریزی دانش­آموزان را پیش­بینی می کنند. نتایج این پژوهش نشان داد که معنای تحصیل، خودکارآمدی تحصیلی و تنشگرهای تحصیل نقش مهمی در پیش­بینی تحصیل­گریزی دارند. بنابراین می­توان با پررنگ­تر شدن معنای تحصیل و هدفمندی آنان از تحصیل، آموزش خودکارآمدی و تقویت توانمندی­های آنها و کاهش تنشگرها میزان گرایش به تحصیل­گریزی را در آنها کاهش داد.

کلیدواژه ها:

معنای تحصیل ، خودکارآمدی تحصیلی ، تنشگرهای تحصیل ، تحصیل گریزی