علل تغییر پایتخت در دوران صفویه

در زمان حکومت صفویان و به دلیل ویژگی های خاص این دوره، سه شهر به عنوان پایتخت انتخاب شدند. شهر تبریز نزدیک ترین شهر مهم ایران به خاستگاه صفویان یعنی اردبیل بود که فاصله بسیار اندکی تا مرزهای عثمانی داشت و دروازه ورود علم و کالای روز اروپا به آسیا بود ولزوم بر نزدیکی سپاه صفوی به مرز عثمانی دیگر دلیل انتخاب تبریز بود. پس از شکست در جنگچالدران و تسخیرتبریز توسط عثمانی صفویان به این نتیجه رسیدند که پایتخت را از عثمانی دورکنند اما این تنها دلیل انتخاب قزوین نیست سالها فعالیت اسماعیلیان در اطراف شهر قزوین بروز ریشه های فکری تشیع هفت امامی خطری بود برای حکومت صفوی که با مهاجرت سری علمای جبل عامل مشکل رو به حل شدن می گذاشت . با آغاز تفکرات عصر شکوفایی، پایتخت به اصفهان منتقل شد که موقعیت جغرافیایی آن ویژگی شاخص بود. شاه عباس که مراودات تجاری دربار صفوی را با اروپاییان گسترش داده بود نیاز داشت پایتختی بنا کند که از نظر زیبایی توان رقابت با پایتخت های اروپا را داشته باشد که دیرینگی تاریخی اصفهان این موقعیت را برای شاه عباس فراهم می ساخت . این پژوهش با استفاده از منابع کتابخانه ای و بهره گیری از روش توصیفی –تحلیلی بر آن است تا به علل تغییر پایتخت در دوران صفویه بپردازد

کلیدواژه ها:

ایران ، صفویان ، پایتخت ، تبریز ، قزوین ، اصفهان