توسعه استراتژی های معاملاتی

منظور از این اصطلاح این است که سرمایه گذاران باید بدانند سرمایه خود را در کجا، چه وقت و به چه میزانی هزینه کنند تا بازدهی مثبتی نصیب شان شود. تعیین استراتژی به آسانی تعریف معنای آن نیست. سرمایه گذار باید بازار را بشناسد، از اوضاع اقتصادی کشور با خبر باشد، بتواند آینده را پیش بینی کند و در نهایت بهترین تصمیم را بگیرد. برای تعیین استراتژی معاملاتی، معمولا از روش های تکنیکال یا بنیادی یا ترکیبی از هر دو استفاده می شود. با استفاده از این روش ها سرمایه گذار می تواند روند بازار را تشخیص دهد و در مورد زمان مناسب ورود و خروج، حجم سرمایه، افق زمانی، انتخاب صنایع و شرکت ها و … تصمیم بگیرد. از استراتژی های معاملاتی برای جلوگیری از تعصبات مالی رفتاری و اطمینان از نتایج سازگار استفاده می شود. به عنوان مثال معامله گرانی که هنگام بستن معاملات کمتر تسلیم تمایلات خود شده و از قوانین حاکم پیروی می کنند باعث می شوند که سرمایه گذاران سهام هایی را که ارزش خود را از دست داده اند حفظ کنند و سهام ارزشمند خود را بفروشند. استراتژی های معاملاتی را می توان تحت شرایط مختلف بازار برای اندازه گیری سازگاری آزمایش کرد.

کلیدواژه ها:

استراتژی های معاملاتی ، استراتژی معاملات بهینه ، استراتژی های معاملاتی ثبت سفارش ، مدل سازی عاملگرا ، استراتژی معاملات جفتی ، استراتژی معاملات مومنتوم ، استراتژی معاملات الگوریتمی ، استراتژی معاملات زوجی .