نقش شرط داوری در حل و فصل اختلافات در قراردادهای نفت و گاز

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 616

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

IICMOCONF06_028

تاریخ نمایه سازی: 22 تیر 1401

چکیده مقاله:

داوری به عنوان یکی از شیوه های حل و فصل اختلافات در دعاوی داخلی و بین المللی، جایگاهی در خور توجه دارد. دولت و نهادهای وابسته خصوصا در قراردادهای بین المللی، از این روش استفاده نموده و شرطی را برای رفع دعاوی احتمالی پیش بینی می کنند. صنعت نفت تا کنون قرارداد بین المللی متنوعی را تجربه کرده است که این تکنیک ها ارتباط نزدیکی با تحولات سیاسی داخلی و بین المللی و توانمندی های تکنولوژیک و اقتصادی کشورهای دارنده منابع نفت و گاز دارد. شروط داوری هم مانند سایر شروط از این تحولات دور نمانده و راه تکامل در پیش گرفته است. رشد رو به افزایش نهادهای داوری مقررات متحدالشکل و مشکلات و موانع و نواقص شروط داوری در دو سه دهه اخیر موجب تسریع دگرگونی شروط داوری در عرصه بین المللی گردیده که این امر موجب گذار از رویه های متشتت داوری های موردی به سوی مقررات متحدالشکل و داوری های نهادی یا سازمانی گردیده است. شروط داوری قراردادهای بین المللی نفت و گاز یکی از مهم ترین شروط مذکور در این نوع از قراردادها می باشد که با بکار گیری فرمولی مناسب در آن می تواند قدرت مانور قابل توجهی را در تامین منافع و شرکت یا کشور درگیر در اختلاف، ایجاد کند. تحقیق حاضر باهدف نقش شرط داوری در حل و فصل اختلافات در قراردادهای نفت و گاز به روش توصیفی تحلیل و کتابخانه ای به انجام رسید.

کلیدواژه ها:

شرط داوری ، اختلاف ، حل و فصل ، قرارداد نفت و گاز.

نویسندگان

احسان بهرامی

دانشجوی دکتری تخصصی حقوق خصوصی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بین الملل قشم