مکان یابی بهینه واحدهای خورشیدی با هدف بهبود قابلیت اطمینان و کاهش تلفات در شبکه توزیع با مدل احتمالی بار و تولید

شبکه ی توزیع به دلیل ساختار عموما شعاعی و تنوع و تعداد تجهیزات به کار رفته، بیش ترین سهم را در عدم اعتماد سیستم قدرت به خود اختصاص داده است. حضور واحدهای تولیدی با منابع انرژی پاک در نزدیکی محل مصرف و در شبکه توزیع، می تواند به عنوان تغذیه بخشی از بار هر مشترک به کار گرفته شوند که نهایتا باعث کاهش هزینه های تلفات و افزایش قابلیت اطمینان می شود. در این مقاله توان خروجی واحدهای خورشیدی به صورت احتمالاتی و در ۶ سناریو و بار مصرفی هریک از ۳۳ شین شبکه استاندارد توزیع IEEE با استفاده از مدل احتمالی توزیع نرمال در ۷ سناریو در نظر گرفته شده است. مکان یابی بهینه واحدهای خورشیدی با هدف بهبود شاخص های قابلیت اطمینان SAIDI,SAIFI و نیز کاهش تلفات، با قید قرار گرفتن ولتاژ در محدوده استاندارد به روش الگوریتم PSO انجام شده است. نتایج شبیه سازی MATLAB نشان می دهد مکان بهینه برای نصب واحد خورشیدی در شین یا شین هایی است که خط متصل به آن نرخ خرابی و مدت زمان خاموشی بالاتری دارد یا اینکه توان مصرفی بالاتری داشته باشد.

کلیدواژه ها:

واحد خورشیدی ، مدل احتمالی بار و تولید ، مکان یابی بهینه ، شاخص های قابلیت اطمینان توزیع ، الگوریتم PSO