بهبود قابلیت اطمینان در شبکه های توزیع با در نظر گرفتن عدم قطعیت تولید واحدهای خورشیدی

در شبکه های توزیع برق، موضوع قابلیت اطمینان از مسائل بسیار مهم می باشد. این مقاله با استفاده از الگوریتم شبیه سازی مونتکارلو روشی را برای ارزیابی قابلیت اطمینان در شبکه های توزیع با در نظر گرفتن عدم قطعیت تولید واحدهای خورشیدی و عدم قطعیت بار شبکه ارائه می نماید. برای نشان دادن کارایی روش پیشنهادی، یک شبکه آزمون در نظر گرفته شده است. واحدهای خورشیدی بخشی از بار را در حالتی که به شبکه بالادست متصل است و کل بار شین های متصل را در حالتی ک به شبکه بالادست متصل است، و کل بار شین های متصل را در حالتی که شبکه به صورت جزیره ای در می اید، تامین می کنند. تولید نیروگاه های خورشیدی به صورت تابعی از زمان تابش آفتاب مدل شده است. خروجی واحدهای خورشیدی به علت ماهیت تصادفی نور خورشید، احتمالاتی در نظر گرفته شده است. نتایج این مقاله نشان می دهد که استفاده از واحدهای خورشیدی در بهبود شاخص های قابلیت اطمینان شبکه های توزیع مانند SAIDI ۰SAIFI و EENS موثراست.

کلیدواژه ها:

واحدهای خورشیدی ، عدم قطعیت بار و تولید جزیره ای شدن ، شاخص های قابلیت اطمینان