تعیین ظرفیت تولید پراکنده برای هماهنگی فیوز-بازبست در شبکه های توزیع

استفاده از منابع تولید پراکنده در شبکه های توزیع به عنوان یکی از روش های اساسی تولید انرژی در چند سال اخیر مورد توجه قرار گرفته است.وجود منابع تولید پراکنده سبب شده که در بهره برداری از شبکه های توزیع مسائلی همچون حفاظت و کیفیت توان بیشتر مورد توجه قرار گیرد.شبکه های توزیع سنتی ماهیتی شعاعی دارند که به واسطه یک منبع تغذیه از شبکه سراسری تغذیه می شوند.سیستم حفاظت این گونه شبکه ها بسیار ساده است و معمولا به وسیله فیوز ،بازبست و رله اضافه جریان پیاده سازی می شود.در سال های اخیر،با توجه به کاربردهای متنوع و فواید اتصال نیروگاه های تولید پراکنده به شبکه های توزیع ،توجه زیادی به استفاده از این واحد ها در سطح شبکه های توزیع شده است.اما این فواید زمانی محقق خواهند شد که تبعات ناشی از ورود این واحدها به سیستم توزیع نیز به طور کامل بررسی و معایب آن مرتفع گردد در این مقاله،روشی جدید برای تعیین حداکثر ظرفیت تولید پراکنده قابل تزریق به شبکه های توزیع،جهت حفظ هماهنگی موجود بین ادوات حفاظتی آن شبکه،با به کار گیری معادلات ریاضی منحنی های عملکرد ادوات حفاظتی ارائه شده است.همچنین روش پیشنهادی بر روی یک شبکه توزیع نمونه و با استفاده از نرم افزار های DIgSILENT و MATLAB شبیه سازی شده و نتایج آن ارائه شده است

کلیدواژه ها:

تولید پراکنده ، بازبست ، حفاظت و رله ، شبکه توزیع