نقش برنامه ریزی شهری در آسیب شناسی فرهنگی و اجتماعی

آسیب اجتماعی در واقع مجموعه ای از ناهنجارهایی است که در جامعه وجود دارد و می تواند رنج ها و چالش های روانی، جسمی یا مادی بر افراد وارد کند. ناهنجاری های رفتاری به وجود آمده در جامعه همان آسیب های اجتماعی است که پیامدهای نامطلوبی دارد و باعث می شود روند عادی جامعه دچار به هم ریختگی و آشفتگی شود. میزان آسیب های اجتماعی هر جامعه برآیندی از سطح سلامت و توسعه یافتگی آن است؛ آسیب هایی که به تعبیر بعضی از اندیشمندان حاصل و معلول مستقیم انقلاب صنعتی بوده و در اکثر جوامع وجود دارد. متاسفانه، یکی از بزرگترین مشکلات اجتماعی در جامعه کنونی انسان ها، ستیزه ها و دعواهای خانوادگی است که ارکان خانواده را متزلزل می کند و سلامت روانی اعضای آن را به خطر می اندازد. آسیب ها و ستیزه های خانوادگی، پدیده ای بسیار پیچیده و چند وجهی است و باید از دیدگاه های گوناگون روانی، اجتماعی، اقتصادی، حقوقی و ارتباطی مورد مطالعه قرار گیرد. سخن از آسیب شناسی خانواده، سخن از عواملی است که بهداشت روانی خانواده و ازدواج را تهدید می کند. هدف این پژوهش نقش برنامه ریزی شهری در آسیب شناسی فرهنگی و اجتماعی می باشد. در نتیجه می توان گفت عوامل ظهور آسیب های اجتماعی زیاد است؛ بسیاری از چالش های جامعه منشا بروز آسیب های اجتماعی می شود، مواردی همچون بهزیستی روانی در جامعه؛ یعنی وقتی بهزیستی روانی در جامع کم باشد با آسیب های اجتماعی رو به رو هستیم. مباحث مالی و اقتصادی در جامعه و وجود اختلافات طبقاتی باعث ظهور آسیب های اجتماعی در جامعه می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، اهمیت نقش زنان ، آسیبهای اجتماعی- فرهنگی