نقش برنامه ریزی شهری در توسعه گردشگری

امروزه شهرها به عنوان مصرف کننده و توزیع کننده اصلی کالاها و خدمات، کانون توجه بحث پایداری شده اند. بنابراین به منظور دستیابی به یک وضعیت پایدار واقعی در شهرها، تدوین سیاست هایی جهت حصول به شهرهای پایدار ضروری می نماید. کشور ایران، آرامانشهر گردشگری است، با موهبت هایی چون، جنگل های سرسبز چشم نواز و حیات بخش، جلگه های مفرح و حاصلخیز، سواحل و دریاهای شورانگیز و پرنعمت و محصولات متنوع کشاورزی و مناطق دیدنی است. در عصر جهانی شدن فرهنگها و ارتباطات، صنعت گردشگری به عنوان فرایند پیچیده و چند وجهی که از دیرزمان مطرح بوده ودر طی دهه های اخیر در تحول و درهم آمیختگی فرهنگ جوامع نقش چشم گیر و قابل توجهی داشته مورد تاکید قرار می گیرد. یکی از اصلی ترین وظایف ساختار دولتی گردشگری تسهیل فرآیند فعالیت مردم و به عبارتی بخش خصوصی این حوزه به شمار می آید و نیاز است از هر ابزاری به منظور تحقق این هدف بهره گرفته شود. هدف پژوهش حاضر نقش برنامه ریزی شهری در توسعه گردشگری با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. یافته های پژوهش نشان می دهد صنعت گردشگری در ایران علیرغم داشتن جاذبه های فراوان نقش بسیار ناچیزی در اقتصاد کشور ایفا می کند. این در حالی است که جهانی شدن از طریق مرززدایی، تسهیل در مقررات آمد و شد، و بهبود امر حمل و نقل و ارتباطات می تواند در افزایش گردشگران بین المللی و تحول این صنعت بسیار موثر باشد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی شهری ، گردشگری شهری ، توسعه گردشگری