کاربرد GIS در برنامه ریزی پایدار توریسم

تصمیم سازی در زمینه برنامه ریزی توسعه توریسم به علت سر و کارداشتن سازمان ها و جوامع با اقتصاد رقابتی و نیازهای اجتماعی و محیط زیستی بر پایه توسعه پایدار به صورت فزاینده ای پیچیده شده است. GIS می تواند در بررسی شرایط محیط زیست، تعیین مناطق مناسب برای توسعه مورد نظر، یافتن منابع در تعارض و همچنین مدل سازی روابط، یکپارچه سازی داده-ها، تجزیه و تحلیل فضایی و همچنین تسهیل مشارکت اجتماعی نقش موثری ایفا کند. هدف این مقاله بررسی نکات فنی GIS نمی باشد، بلکه ترجیحأ بازنگری برخی از کاربردهای مربوط به برنامه ریزی گردشگری می باشد. با این استدلال که رقابت، نیازمند ابزاری فراتر از بازاریابی سنتی و روش های مالی برای مدیریت توسعه و انتقال تجربیات توریسم مبتنی بر منابع طبیعی و فرهنگی می باشد. یکی از مشکلات ذی نفعان گردشگری این است که آن ها انواعی از اطلاعات مورد نیاز برای نشان دادن مؤثر نقطه نظراتشان در مورد برنامه ریزی کاربری زمین را در اختیار ندارند، بنابراین ارزیابی منظم موجود منابع طبیعی و فرهنگی برای هر دو، گردشگران و صنعت گردشگری مهم است. همچنین مقاله به ظرفیت های GIS و کاربردآن در برنامه ریزی توریسم پایدار و ارائه نمونه هایی از استفاده از GIS در برنامه ریزی گردشگری در آمریکای شمالی و بریتانیا و... می پردازد. GIS یک ابزار قدرتمند برای تهیه اطلاعات به منظور کمک به تصمیم گیری ها در برنامه ریزی توریسم پایدار می باشد و مدیریت یکپارچه منابع بر اساس نیازهای جوامع محلی و بازدیدکننده ها را ترویج می کند. مشارکت شهروندان در برنامه ریزی فقط در صورتی امکان پذیر می باشد که امکان دسترسی مساوی به اطلاعات وجود داشته باشد. شیوه استفاده از GIS منعکس کننده ایدئولوژی های سازمان های سرمایه گذار در برنامه های گردشگری می باشد. بنابراین روش اعمال GIS بایستی منعکس کننده اهداف استراتژیک برنامه ریزی یکپارچه توریسم پایدار باشد.

کلیدواژه ها:

GIS ، گردشگری ، توسعه پایدار ، برنامه ریزی پایدار توریسم ،