بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر شادکامی و تاب آوری افراد مبتلا به میگرن

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر شادکامی و تاب آوری افراد مبتلا به میگرن میباشد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل می باشد. جامعه آماری این پژوهش شامل۳۰ نفر از زنان مبتلا به میگرن مراجعه کننده به بیمارستانها و مطبهای خصوصی شهرستان ساری می باشد . زنان مبتلا به میگرندر فاصله زمانی اول مهر تا ۱۵ آذر ماه ۱۳۹۹ به بیمارستان و مطبهای پزشکان مراجعه کرده و به صورت تصادفی از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه ۲۹ سوالی شادکامی آکسفورد ) ۱۹۹۰ (، پرسشنام هتاب آوری ۲۵ سوالی کانر و دیودسون ) ۲۰۰۳ ( بوده است. جهت تحلیل دادهها از فنون آمار توصیفی شامل جداول و نمودارها یفراوانی و آمار استنباطی شامل آزمون مانکوا در نرم افزار SPSS.۲۳ استفاده شد. نتا یج حاصل از ای ن بررسی نشان داد که درمانشناختی مبتنی بر ذهن آگاهی بر شادکامی بیماران ) ۲۲۲ / ۸۰ P= ، ۰۰۰ / ۰F= (، مبتلا به میگرن و تاب آوری ) ۸۱۶ / ۳۵ P= ،۰۰۰ / ۰F= ( آنان نقش دارد.

کلیدواژه ها:

شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی ، شادکامی ، تاب آوری