مطالعه تاثیر نوع اظهارنظر حسابرس بر رابطه بین سطح نگه داشت وجه نقد و بازده مازاد

یکی از معیارهای اساسی برای تصمیم گیری در بورس اوراق بهادار، بازده سهام است. بازده سهام، خود به تنهایی دارای محتوای اطلاعاتی است و بیشتر سرمایه گذاران بالفعل و بالقوه در تجزیه وتحلیل مالی و پیش بینی ها از آن استفاده می کنند. هدف این پژوهش مطالعه تاثیر نوع اظهارنظر حسابرس بر رابطه بین سطح نگه داشت وجه نقد و بازده مازاد است. بدین منظور دو فرضیه تدوین که در این فرضیه ها به ترتیب سطح نگه داشت وجه نقد متغیر مستقل، بازده مازاد متغیر وابسته و نوع اظهارنظر حسابرس متغیر تعدیل گر می باشد. جامعه آماری پژوهش شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و نمونه مورد مطالعه، شامل ۱۴۴ شرکت پذیرفته شده طی سال های ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۹ است. روش پژوهش توصیفی و از نظر ارتباط بین متغیرها ترکیبی از همبستگی است و از نظر هدف کاربردی است. برای پردازش و آزمون فرضیه ها از روش رگرسیونی و داده های تابلویی و همچنین مدل اثرات ثابت استفاده شده است. نتایج به دست آمده حاصل از تجزیه وتحلیل فرضیه ها نشان داد که سطح نگه داشت وجه نقد با بازده مازاد رابطه معناداری ندارد و نوع اظهارنظر حسابرس بر رابطه بین سطح نگه داشت وجه نقد و بازده مازاد تاثیر منفی و معناداری دارد. با توجه به نتایج پژوهش به شرکت ها پیشنهاد می گردد، که با ارائه درست و صحیح از صورت های مالی از تعدیل شدن اظهارنظر حسابرس جلوگیری کنند تا بتوانند به راحتی و بدون نیازبه وثیقه یا هر راه دیگری تامین مالی خود را انجام دهند.واژگان کلیدی: بازده مازاد، سطح نگه داشت وجه نقد، نوع اظهارنظر حسابرس

کلیدواژه ها:

بازده مازاد ، سطح نگه داشت وجه نقد ، نوع اظهارنظر حسابرس