تاثیر میانقاب بر زمان تناوب قاب های خمشی فولادی و قاب های مهاربندی واگرا با در نظر گرفتن اندرکنش خاک و سازه

آیین نامه های لرزه ای جهت تخمین زمان تناوب، روابط تجربی را پیشنهاد داده اند که معمولا تابعی از ارتفاع و نوع اسکلت سازه بوده و در اکثر آنها تاثیر المان های غیرسازه ای مانند میانقاب ها، صرفا در کاهش زمان تناوب لحاظ می شود. برای مثال استاندارد ۲۸۰۰ با اعمال ضریب ۰/۸ در زمان تناوب اصلی سازه های قاب خمشی، اثرات افزایش سختی ناشی از وجود میانقاب را در نظر می گیرد. این در حالی است که میزان سختی، ضخامت و یا درصد حضور میانقاب در پلان هر سازه ، الزاما ثابت نیست و اعمال یک ضریب ثابت برای تمامی سازه ها کمی سوال برانگیز است. از این رو در این مقاله تاثیر پارامترهایی چون ارتفاع سازه، سختی میانقاب، درصد بازشو، درصد حضور میانقاب در پلان و همچنین اثر اندرکنش خاک و سازه بر زمان تناوب سازه های سه بعدی قاب خمشی و قاب مهاربندی واگرای فولادی ۳ تا ۱۸ طبقه مورد بررسی قرار گرفت و نتایج نشان داد که تغییرات سختی میانقاب، تاثیر چشمگیری در زمان تناوب سازه دارد، به گونه ای که میانقاب های مرسوم با مدول الاستیسیته بین ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ مگاپاسکال، زمان تناوب سازه را به میزان ۳۰ الی ۶۰ درصد کاهش می دهند. در نهایت با محاسبه رگرسیون بر روی نتایج ۲۳۸۲ تحلیل، روابط جدیدی جهت تخمین دقیق تر زمان تناوب قاب های فولادی فوق پیشنهاد گردید.

کلیدواژه ها:

زمان تناوب ، میانقاب ، قاب خمشی فولادی ، مهاربند واگرا ، اندرکنش خاک و سازه