تخصیص سلاح در سامانه‎های موشکی

تخصیص بهینه تجهیزات نظامی جهت هدف قرار دادن اهداف دشمن که اغلب با عنوان مسئله‎ی تخصیص سلاح به هدف از آن نام برده می‎شود به یکی از کانون‎های اصلی تفکر نظامی نوین تبدیل شده است. در این تفکر، تخصیص سلاح با در نظر گرفتن اصل صرفه‎جویی در منابع، بدون کاستن از قدرت نابودکنندگی سامانه‎ها، مورد توجه می‎باشد. این تحقیق  سه  روش  تخصیص  سلاح  را  ارایه  می‎نماید: تخصیص  سلاح  یکنواخت، تخصیص  سلاح  اول به اول و تخصیص سلاح شلیک -نگاه -شلیک. در تجزیه و تحلیل روش‎های فوق، رویکردی مبتنی بر نظریه‎ی احتمالات مورد استفاده قرار خواهد گرفت. در ضمن، این تحقیق روشی را ارایه می‎نماید که برای محاسبه‎ی اثربخشی یک سلاح منفرد و همچنین اثربخشی ترکیب چندلایه‎ای سلاح‎هایی که در حالت کاری تمرکزی عمل می‎کنند، استفاده می‎شود.

کلیدواژه ها:

تخصیص سلاح ، سامانه‎های موشکی ، تجهیزات نظامی