اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت اضطرابی و تکانشگری در دختران نوجوان دارای اختلال اضطراب اجتماعی

زمینه و اهداف: اختلال اضطراب اجتماعی دختران، اختلالی شایع، پیچیده و ناتوان کننده بوده و درصورت درمان نشدن تداوم می یابد. نوجوانان با اختلال اضطراب اجتماعی در عملکرد تحصیلی و سلامت روان آسیب می بینند. مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر حساسیت اضطرابی وتکانشگری در دختران نوجوان دارای اختلال اضطرابی انجام شد. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. در این پژوهش جامعه آماری  شامل کلیه دانش آموزان مراجعه کننده به مراکز مشاوره در شهرهای ساری، بابل و قائمشهر در سال ۹۹-۹۸ بودند. انتخاب نمونه به صورت نمونه گیری هدفمند از بین مراکز مشاوره که واجد شرایط بودند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه حساسیت اضطرابی، پرسشنامه تکانشگری و پرسشنامه اضطراب اجتماعی استفاده شده است. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در ۸ جلسه بر روی گروه آزمایش اعمال شد و در نهایت از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد به طور معنا داری باعث کاهش حساسیت اضطرابی و تکانشگری دختران نوجوان دارای اختلال اضطراب اجتماعی بوده و به کاهش نمرات حساسیت اضطرابی وتکانشگری در پس آزمون منجر گشته است (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد می تواند برای حل مشکلات دختران نوجوان دارای اختلال اضطراب اجتماعی در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

Acceptance and Commitment Therapy ، Female Adolescents ، Impulsivity ، Social Anxiety ، درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد ، دختران نوجوان ، تکانشگری ، اضطراب اجتماعی