بررسی اثرات قابلیت اعتبار رهبر بر رضایت ارتباطی کارکنان از طریق حفظ ارتباطات اثر بخش

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثرات قابلیت رهبر بر رضایت ارتباطی کارکنان از طریق ارتباط اثربخش است. روش شناسی پژوهش: جامعه آماری این پژوهش کلیه کارکنان مناطق ۱۵ گانه شهرداری اصفهان بودند، که تعداد آن ها بر اساس آمار واحد منابع انسانی ۲۲۵۵ نفر است، با توجه به حجم هر منطقه با استفاده از فرمول کوکران ۶۶۱ نفر حجم نمونه انتخاب گردید و افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی و طبقه ای متناسب با حجم هر طبقه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های موردنیاز در این پژوهش از پرسشنامه های استاندارد استفاده گردید و روایی و پایایی آن ها مورد آزمون قرار گرفت که از روایی و پایایی بالایی برخوردار بوده اند.یافته ها: نتایج حاصل از تحلیل های انجام شده در پژوهش نشان داد که قابلیت اعتبار رهبر از طریق ارتباطات اثربخش بر رضایت ارتباطی تاثیر دارد. با توجه به خروجی وارپ مقدار معناداری برای تاثیر مستقیم قابلیت اعتبار رهبر بر رضایت ارتباطی و همچنین تاثیر قابلیت اعتبار رهبر بر رضایت ارتباطی از طریق ارتباط موثر معنادار است. قابلیت ارتباط رهبر بر ارتباطات موثر و رضایت ارتباطات تاثیر مثبت دارد همچنین تاثیر مستقیم ارتباطات موثر بر رضایت ارتباطات مثبت می باشد.اصالت/ارزش افزوده علمی: پژوهش حاضر در راستای همین موضوع به بررسی اثرات قابلیت رهبر بر رضایت ارتباطی کارکنان از طریق ارتباط اثربخش کارکنان مناطق ۱۵ گانه شهرداری اصفهان می پردازد.

کلیدواژه ها:

حفظ ارتباط اثربخش ، رضایت از ارتباطات ، قابلیت اعتبار رهبر