بررسی تاثیر آمادگی جسمانی - روانی بر عملکرد ورزشی دانشجویان دانشگاه افسری امام علی نزاجادر دوره آموزشی

یکی از اصلی ترین بخشهای آموزش نظامیان تمرینهای آماده سازی جسمانی میباشد. در حال حاضر اطلاعات دقیقی از میزان اثرگذاری برنامه های تمرینی مورد استفاده بر شاخص های آمادگی جسمانی و روان شناختی دانشجویان افسری وجود ندارد. به همین دلیل مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیر ۱۲هفته تمرین منتخب نظامی بر آمادگی جسمانی، شاخص توده بدنی، سلامت روانی و خلق و خوی دانشجویان دانشگاه افسری طراحی و اجرا شد. مواد و روشها: در یک کار آزمایی نیمه تجربی که به صورت میدانی انجام شد، تعداد ۹۰ نفر از دانشجویان افسری یکی از دانشگاه های نیروهای مسلح ورودی سال ۱۳۸۹ ازبین ۱۸۰دانشجو به عنوان آزمودنی مورد مطالعه قرارگرفتند. از بین آزمودنی ها ۷۰ نفر درگروه تجربی و ۲۰ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. در ابتدای دوره آموزش (هفته اول)، میان دوره آموزش (هفته ششم) و انتهای دوره آموزش (هفته دوازدهم) عملکرد هوازی، چابکی، استقامت عضلانی و شاخص توده بدنی مورد سنجش قرارگرفت. سلامت روانی و زیر مقیاسهای خلق و خو نیز به ترتیب توسط پرسشنامه ۲۸ سوالی گلدبرگ (GHQ-۲۸) و پرسشنامه برومس سنجیده شد.این مطالعه برگرفته ازپایان نامه دانشجویی می باشد.یافته ها: یک دوره تمرین منتخب نظامی بر عملکرد هوازی (زمان آزمون دو ۱۶۰۰ متر)، عملکرد چابکی (زمان آزمون دو ۹*۴متر)، و عملکرد استقامت عضلانی (نمره آزمون دراز و نشست و نمره آزمون بارفیکس) تاثیر معنی داری بر گروه تجربی داشت ولی بر نمره شاخص توده بدنی، تاثیر معنی داری نداشت.بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته های به دست آمده مشخص شد شاخص های عملکرد جسمانی در مقایسه با شاخص های رفتاری و ترکیب بدنی به تمرینهای نظامی حساس تر میباشد. با توجه به توسعه شاخص های آمادگی جسمانی و عدم تاثیر منفی بر شاخص های رفتاری انجام این تمرینها برای دانشجویان افسری سودمند است.

کلیدواژه ها:

تمرین منتخب نظامی ، آمادگی جسمانی ، شاخص توده بدنی ، دانشجوی افسری.