بررسی و نقد دیدگاه تفسیری زمخشری درحوزه آیات امامت و ولایت امام علی(ع)

بهره مندی از معارف قرآن بر تفسیر استوار است. این علم دارای مبانی، قواعد، روشها و گرایشهایی است، که مفسر برای تفسیر صحیح آیات قرآن و فهم مراد واقعی خداوند از آیات به آنها نیازمند است. پژوهش حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و استفاده از منابع کتابخانه ای- نرم افزاری و استناد به آیات، روایات و نظرات مفسران درصدد بررسی دیدگاه تفسیری زمخشری ذیل آیات ولایت است، تا نقش آن را که برخاسته از مبانی، قواعد و شکل گیری روشهای تفسیری متمایز در اثر اختلاف نگرشهاست بر چگونگی تفسیراین آیات تبیین نماید؛ زیرا از جمله مسائل اساسی و قابل طرحی است، که در قرآن به آن تصریح نشده، بلکه با کمک روایات، شان نزول و تفسیر صحیح از آیات قابل فهم است. نتیجه حاکی از این است که زمخشری علیرغم بیان فضایل اهل بیت(ع)، اشاره به حدیث کسا، حدیث»من مات علی حب آل محمد مات شهیدا« و التزام به دوستی و مودت با آنان مخصوصا علی(ع)، درباره مفهوم واقعی واژه »ولایت« و اثبات امامت ایشان در ذیل این آیات:( ۵۵،۳و۶۷ مائده، ۲۱۴شعراء، ۳۳ احزاب، ۲۳شوری و ۶۱آل عمران) ساکت است، که به دلیل عدم توجه به برخی قواعد تفسیری، عقل گرایی و تعهد به مبانی کلامی معتزله است.

کلیدواژه ها:

تفسیر ، زمخشری ، امام ، ولایت ، کشاف