بررسی تطبیقی شرایط ضرر قابل جبران در حقوق ایران و افغانستان

هر جا که نقصی در اموال ایجاد شود یا منفعت مسلمی از دست برود یا به سلامت و حیثیت شخص لطمه ای وارد آید تحقق ضرر مصداق می یابد و ناقض قرارداد ملزم است خسارات وارده را بگونه ای جبران کند که زیاندیده در وضعیتی قرار بگیرد که چنانچه قرارداد اجرا می شد در آن وضعیت قرار میگرفت. بحث از شرایط ضرر قابل جبران مساله ای است که در همین ارتباط مطرح میگردد. این مقاله که به روش توصیفی - تحلیلی صورت پذیرفته، با تتبع از قانون ایران و افغانستان بدین نتیجه رسیده است که در نظام حقوقی هر دو کشور مزبور، الزام عامل زیان به جبران خسارت، زمانی مسری است که خسارت ناشی از نقض قرارداد، مسلم، مستقیم، و قابل پیشبینی بوده وضرر قبلا جبران نشده باشد. بعلاوه اینکه طبق قانون افغانستان، اجرای تعهد بوسیله متعهدله مطالبه شده باشد.

کلیدواژه ها:

شرایط ، ضرر قابل جبران ، ایران ، افغانستان.