سیاست جنایی بین المللی و ملی در قبال خشونت خانگی علیه زنان

زنان به دلایل متعددی از جمله ضعف قوای جسمانی، وابستگیهای مالی، عاطفی و سنتهای تشویق کننده خشونت، به آماجی مناسب برای خشونت، بالاخص خشونت خانگی از سوی همسر تبدیل شده اند. این پژوهش که بر اساس مطالعه کتابخانه ای و به روش توصیفی-تحلیلی صورت گرفته، موید این است که به رغم وجود آمارهایی که حاکی از مورد خشونت واقع شدن بیش از نیمی از زنان در طول دوران ازدواج است و باوجود توصیه ها و تدابیر جامعه بین المللی در مقابله با این نوع از خشونت، سیاستگذاران داخلی، سیاست افتراقی و تمهیدات شایسته ای در پیشگیری از وقوع و تکرار خشونت علیه زنان اتخاذ ننموده و صرفا به قواعد عمومی موجود در قوانین کیفری ناظر به بزه دیدگان خشونت، خواه زن و خواه مرد، اکتفا نموده اند. این در حالی است که توسل زنان به قواعد عمومی کیفری، نه تنها تاثیری در کاهش زیانهای خشونت، بویژه خشونت خانگی ندارد، بلکه گاه وضعیت بزه دیده را وخیم تر و عموما آنان را در معرض بزه دیدگی دومین قرار میدهد.

کلیدواژه ها:

پیشگیری از خشونت ، خشونت علیه زنان ، خشونت خانگی ، حقوق بین الملل ، حقوق داخلی