مطالعه میزان تاثیر هوش هیجانی بر پرخاشگری (مورد مطالعه: خانم های استان گلستان)

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 141

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SPCONF07_187

تاریخ نمایه سازی: 6 تیر 1401

چکیده مقاله:

هوش هیجانی توانایی اداره مطلوب خلق وخوی، وضع روانی، کنترل تکانه ها و عاملی است که هنگام شکست ناشی از دست نیافتن به هدف، در شخص انگیزه و امید ایجاد میکند. این نوع هوش همچنین، حاکی از همدلی، یعنی آگاهی یافتن از احساسات افراد پیرامون ما میباشد. هوش هیجانی برخلاف هوش شناختی که در سرشت هر فرد موجود است، قابلیت اکتسابی دارد و میتوان سطح آن را در افراد رشد و تعالی بخشید. پرخاشگری هر نوع رفتاری است که بهقصد آسیب رساندن عمدی به شخص دیگر انجام شود که ممکن است روانی یا فیزیکی باشد .[۸] آنچه در این تعریف حائز اهمیت است، نیت رفتارکننده است؛ یعنی رفتار آسیب زا در صورتی پرخاشگری محسوب میشود که از روی عمد و به منظور صدمه زدن به دیگری و یا به خود صورت گرفته باشد. به دلیل حائز اهمیت بودن هوش هیجانی و پرخاشگری در زندگی اجتماعی ازنظر روانشناسی، در پژوهش پیش رو رابطه بین این دو فاکتور مورد بررسی قرار خواهد گرفت. جامعه آماری مطالعه ی پیش رو متشکل از ۷۵ خانم ساکن در شهر گرگان میباشد که به صورت تصادفی پرسشنامه هوش هیجانی و پرخاشگری توزیع خواهد شد. لازم به ذکر است که مطالعه پیش رو از نوع توصیفی و همبستگی میباشد . با توجه به بالا بودن سطح معناداری نتایج حاصل از داده ها و جداول آماری، نتیجه میشود بین هوش هیجانی و خرده مقیاسه ای آن و پرخاشگری رابطه معناداری وجود نداشته و با هیچیک از متغیرها نمیتوان متغیر دیگری را پیشبینی کرد.

نویسندگان

سامره آریانفر

کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، گروه روان شناسی، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز، ایران.

علیرضا همایونی

استادیار روان شناسی، گروه روان شناسی، واحد بندرگز، دانشگاه آزاد اسلامی، بندرگز، ایران

غلامرضا خلیلی

استادیار مشاوره، گروه مشاوره، واحد گرگان، دانشگاه آزاد اسلامی، گرگان، ایران