اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت متمرکز به خود بر افسردگی، اضطراب و استرس بیماران کرونری قلب

ا افزایش جهانی بیماری قلبی عروقی مطالعات حاکی از آن هستند که تا سال ۲۰۳۰ تعداد افرادی که بر اثر CVDs جان خود را از دستمیدهند به ۲۳/۳ میلیون نفر خواهد رسید. انجام مداخله های روانشناختی مناسب در جهت ارتقا سطح سلامت روانشناختی بیماران کرونریقلب دارای اهمیت بسیار بالایی است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر شفقت متمرکز به خود بر افسردگی، اضطرابو استرس بیماران کرونری قلب انجام شد. روش پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. از این رو تعداد ۳۰ نفر از بیماران کرونری قلب بیمارستان قلب شهید رجایی شهرستان تهران به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه با استفاده از پرسشنامه جمعیت شناختی و مقیاس افسردگی، اضطراب و استرس ۴۲-DASSمورد پیش آزمون قرار گرفتند. سپس گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه تحت درمان مبتنی بر شفقت متمرکز به خود به صورت آنلاین قرار گرفت و گروه گواه مداخله ایی دریافت نکرد. در ادامه هر دو گروه مورد پس آزمون قرار گرفته و داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استباطی با نرم افزار SPSS۲۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها نشان داد که درمان مبتنی بر شفقت متمرکز به خود به طور معنا داری منجر به کاهش افسردگی، اضطراب و استرس بیماران کرونری قلب می گردد ۱ ۰ ۰/ ۰>p. از این پژوهش چنین می توان نتیجه گیری کرد که درمان مبتنی بر شفقت متمرکز به خود به دلیل کارایی بالای آن، به خصوص هنگامی که به صورت گروهی برگزار می شود، ارزان بودن و پذیرش آن توسط بیماران راهبرد موثری برای کمک به بیماران کرونری قلب در معرض افسردگی، اضطراب و استرس هستند

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر شفقت متمرکز به خود ، افسردگی ، اضطراب ، استرس ، بیماران کرونری قلب