مطالعه آزمایشگاهی ترکیبات پلیمر و سورفکتنت و آلکالاین به همراه نانوذرات بر روی بهینه سازی پدیده آشام خود به خودی در یکی از مخازن نفتی شکافدار ایران

مخازن شکافدار قسمت عظیمی از ذخایر نفت و گاز در سطح جهان را در خود جای داده و سهم عمده ای از تولید نفت وگاز را در اختیار دارند. اینگونه مخازن از نظر ناهمگونی دارای ساختار پیچیده ای می باشند. اگرچه شکاف ها می توانند سهم بسزاییدر تولید داشته باشند لیکن نفت برجای مانده در داخل ماتریس سبب می شود بازیافت نهایی بشدت کاهش یابد. یکی از عواملمهم که در عملکرد ضعیف اینگونه مخازن اثرگذار است عامل ترشوندگی می باشد زیرا مخازن کربناته اغلب نفت دوست و میانههستند. فرایند تزریق آب در مخازن شکافدار چندان موفق نیست زیرا توانایی ماتریس در آشام آب تزریقی و جابه جایی نفت بهسمت سیستم شکاف ضعیف است. روشهای شیمیایی ازدیاد برداشت از قبیل تزریق مواد آلکالاین و سورفکتنت و پلیمر ASPدر مخازن شکافدار نفت دوست استفاده میشود. ASP به چندین روش باعث افزایش برداشت نفت تولیدی در مخازن نفت میشود. یکی کاهش کشش سطحی بین نفت بدام افتاده در حفره های کوچک و آب اطراف حفره ها و دیگری تغییر ترشوندگیماتریس به سمت آب دوست است که خود باعث افزایش آشام خودبهخودی آب می شود و در نتیجه نفت تولیدی افزایش می یابد.هدف از انجام این تحقیق بررسی آزمایشگاهی بهینه سازی فرمولاسیون ASP بر افزایش برداشت مخزن می باشد.

کلیدواژه ها:

ازدیاد برداشت ، مواد فعال سطحی ، سیستم قلیایی / فعال سطحی / پلیمر