نقش سازمان های مردم نهاد ملی و بین المللی در پیشگیری از جرایم زیست محیطی

حق سلامت به عنوان یک حق ذاتی به این معناست که هر کس حق دارد تا به بالاترین استاندارد سلامت جسمانی و روانی دستیابی داشته باشد و این حق تمام خدمات پزشکی، بهداشت عمومی، غذای کافی، مسکن مناسب، محیط کار سالم و محیط زیست تمیز را در بر می گیرد. امروزه محیط زیست و سلامت، دو نهاد کاملا متقابل به شمار می ‎روند، به طوری که نبود یکی تاثیر شگرفی بر دیگری خواهد داشت. بر این اساس در کنار سایر ارزش هایی که پیش بینی شده است، حق بر سلامت و داشتن محیط زیست سالم نیز یکی از ارزش های اساسی برای انسان ها به شمار می آید به طوری که انسان بدون داشتن محیط زیستی امن و سالم قادر نخواهد بود به زندگی طبیعی خود ادامه دهد. امروزه یکی از مسائلی که به نوعی معضل تبدیل شده، تهدید و به مخاطره انداختن سلامتی انسان در بعد جسمی و روانی در ارتکاب جرائم زیست محیطی است که بعضا این عوارض جبران ناپذیر بوده، لذت حیات را سلب و حتی در برخی موارد جان و زندگی انسان ها را گرفته است. اهمیت پیشگیری از جرائم زیست محیطی از این جهت است که با سلامتی انسان ها به صورت مستقیم ارتباط دارد، اغلب کشورها مقررات جزایی خاصی را در این مورد به اجرا می گذارند. بدین جهت این مهم به عنوان موضوعی ویژه در شکل دهی به سیاست جنایی تقنینی در مورد حفاظت از محیط زیست قابل مطالعه و بررسی است.  یکی از این ظرفیت ها ابزار قانونگذاری است و دیگری می تواند استفاده از سمن ها یا همان سازمان های مردم نهاد باشد که می تواند از طریق رسمیت بخشیدن به عملکرد سازمان های مردم نهاد نقش هر چه بیش تر آن را در پیشبرد اهداف عالی خود داشته باشد. یکی از نقش های مهم سمن ها در قبال حفظ محیط زیست پیشگیری از وقوع جرم های زیست محیطی از طریق آگاهی افکار عمومی و امر به معروف و نهی از منکر از این طریق است که خوشبختانه قانونگذار در قانون آیین دادرسی کیفری جدید به اهمیت سمن ها واقف شده و از نقش آن ها سخن گفته است.

کلیدواژه ها:

جرائم محیط زیستی ، سازمان های مردم نهاد ، جرم شناسی سبز ، جرم شناسی محیط زیستی ، اقدامات کنشی و واکنشی